Van creatief kind tot doortastende kunstenaar

Jacqueline wordt geboren op 14 maart 1966 in Volkel, als middelste van de vijf kinderen en jongste dochter van Tiny en Wim van Lieshout. Al op jonge leeftijd wist ze dat ze verder wilde in de kunst.

In de periode op de kunstacademie ontstaat het thema mens en mensfiguren, dat als een rode draad door haar oeuvre loopt. In de eerste jaren van haar studie schildert Jacqueline veel naaktmodellen. De fascinatie voor gezichten was er altijd al. Jacqueline herkent – ook nu nog − gezichten in alles om zich heen. Ze groeit in haar thema en ontwikkelt haar eigen vormtaal. Ze creëert op gevoel, zonder duidelijk vooropgezet plan. Keuzes maakt ze ter plekke; het werk ontstaat als het ware vanzelf, in een organisch proces. De compositie vervult een belangrijke rol en telkens weer zorgen de kleuren en het licht voor een verrassingseffect.

Kleurrijk en positief

Je kunt niet over al je werken even tevreden zijn. Dat geldt ook voor Jacqueline. Soms begint ze meerdere keren opnieuw. Wanneer een werk geslaagd is? Als het een duidelijke uitspraak heeft en blijft boeien. En niet te vergeten: als ze er blij van wordt. Kleuren en verschillende materialen spelen daarin een hoofdrol. Het kleur- en materiaalgebruik verraadt niet alleen iets van het seizoen, maar ook van Jacquelines stemming. Het positieve gevoel overheerst in al haar werken. Logisch voor iemand bij wie het glas altijd halfvol is. Daar heeft Jacqueline ook alle reden toe, vindt ze zelf. Met een gelukkige jeugd en een gezond gezin heeft ze naar eigen zeggen alle geluk van de wereld. Daar komt bij dat ze zo vroeg in het leven haar passie heeft gevonden en altijd de kans heeft gekregen om daarmee bezig te zijn. Ze beschouwt het als een voorrecht dat ze zich steeds op die manier heeft kunnen uiten.